και συνεχιζω

(διαβαστε το προηγουμενο ποστ πρωτα πριν διαβασετε αυτο)
συνεχιζω και λεω οτι αυτο που κανει το ιντερνετ τελικα τοσο γαματο, ειναι (η μαλλον, ήταν) η πληρης ελλειψη λογοκρισιας.
επειδη η ελευθερια, η πραγματικη ελευθερια (η ελευθερια των σκεψεων και οχι των πραξεων) δεν εχει ορια. οχι λαθος σας εμαθαν. καμια ελευθερια δεν περιοριζει καμια αλλη ελευθερια. αυτο που λενε ότι η ελευθερια του ενος τελειωνει εκει που αρχιζει η ελευθερια του αλλου ειναι παπαριά. επειδη αμα ηταν πραγματικα ελευθερια, δε θα τελειωνε πουθενα και δε θα περιοριζε τπτ. η πραγματικη ελευθερια, συνυπαρχει με την ελευθερια του διπλανου μου. δεν την περιοριζει αλλα ουτε και την καταπατα. σεβεται η μια την αλλη.
εμένα μπορεί να μου αρέσει να γαμάω πετούνιες. ναι έτσι είναι. μου αρέσει η αφή των φίλων τους. ή, ακόμα χειρότερα μου αρέσει να γαμάω καμηλοπαρδάλεις. Έχουν μαρκύ λαιμό και με ερεθίζει αυτό σε μία γυναίκα. Σοκάρεσαι; στα αρχίδια μου λοιπόν! για ποιο λόγο να πρέπει να με νοιάζει άμα σε σοκάρουν οι γκάβλες μου; νομίζεις ότι έχω άρρωστο μυαλό; γιατί; επειδή το δικό σου πάει σύμφωνα με τους νόμους της μάζας; Νοιώθεις περήφανος για αυτό; Μπράβο σου ρε μαλάκα. δικαίωμα σου. άμα πραγματικά νοιώθεις περήφανος σου δίνω τα συγχαρητήρια μου. άμα όμως πηγαίνεις με τη μάζα μόνο και μόνο για μη σε θεωρήσουν και εσένα άρρωστο σε φτύνω στα μούτρα. επειδή έτσι γίνεσαι χειρότερος από αυτούς. επειδή αυτοί τουλάχιστον πιστεύουν κάτι και μάχοντι για αυτό όσο ηλίθιο και αν είναι αυτό. εσύ απλώς εναρμονίζεσαι με αυτούς και μάχεσαι για κάτι που δε πιστεύεις καν. ίσως κιόλας για κάτι με το οποίο διαφωνείς
Σε σοκάρουν αυτά που λέω; στα αρχίδια μου και πάλι. και ξανά και ξανά και ξανά θα σε γράφω στα αρχίδια μου μέχρι να πεθάνω ή μεχρι να μου τελειώσει η μελάνη. Για ποιο λόγο να πρέπει να αναθεωρήσω τα πιστεύω μου και τις γκάβλες μου; γιατί; ε; γιατί;επειδη εσυ πιστεύεις οτι έχεις πιο υγιές μυαλό από μένα; στα αρχίδια μου και πάλι τι πιστεύεις. ξέρεις τι ρε γαμώτο; έχεις το δικαίωμα να πιστεύεις ότι θες. ότι απολύτως θες.οτιδήποτε μαλακία θες. έχεις το δικαίωμα να πιστεύεις ότι ο χίτλερ ήταν άγιος. έχεις το δικαίωμα να πιστεύεις ότι λέω μαλακίες και πρέπει να με σκοτώσετε. ως εκέι όμως. έχεις το δικαίωμα μόνο να τα πιστεύεις. όχι να τα πράττεις. όπως και εγώ έχω το δικαίωμα να πιστεύω ότι πρέπει να γαμιέμαι με τις καμηλοπαρδάλεις. δε το κάνω όμως. επειδή κάποιος μαλάκας σκέφτηκε κάποτε να δώσει δικαιώματα στα ζώα. εναρμονίζομαι και εγώ με τον ιδεαλικό κόσμο σας. ακολουθώ τους κανόνες σας, καθώς από τότε που γεννήθηκα δεν έχω γαμήσει καμία καμηλοπάρδαλη και δε σκοπεύω να το κάνω.
Αλλά δε δέχομαι ένα πράγμα. να μη με αφήνεις να μιλήσω. επειδή εσύ πιστεύεις ότι εγώ έχω άρρωστο μυαλό ενώ εσύ κανονικό. όσο άρρωστο πιστεύεις εσύ ότι είναι το μυαλό μου, τόσο άρρωστο και εγώ πιστεύω πως είναι το δικό σου. Και αυτό δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία, όσο σημασία έχει το γεγονός ότι ενώ εγώ σέβομαι το άρρωστο μυαλό σου, εσύ δε σέβεσαι το δικό μου. Εγώ σου δίνω το δικαίωμα να πεις ότι μαλακία σου κατέβει στο κεφάλι. εσύ γιατί δε μου το δίνεις; αφού δεν έχω το δικαίωμα να κάνω ότι μαλακία μου κατέβει στο κεφάλι, ας έχω τουλάχιστον το δικαίωμα να λέω ότι θέλω να κάνω ότι μαλακία μου κατέβει στο κεφάλι.
Εγώ, δε σου απαγόρευσα ποτέ να λες ότι θες να πηγαίνεις με ανθρώπους. όσο άρρωστο και αν μου φαίνεται αυτό. εσύ γιατί μου απαγορεύεις να λέω ότι θέλω να πηγαίνω με καμηλοπαρδάλεις;
Την ελευθερία σας, να την βάλετε εκεί που ξέρετε. επειδή δεν είναι ελευθερία. είναι μία απομίμηση της ελευθερίας. είναι κάτι που σφετερίζεται την ελευθερία. ίσως και κάτι που θέλει να γίνει ελευθερία όταν μεγαλώσει. πρέπει να μεγαλώσει πρώτα όμως. Να πάτε να γαμηθείτε και εσείς και η ελευθερία σας λοιπόν. Και καλά να περάσετε. Εγώ δε σας απαγορεύω να θέλετε να γαμηθείε με την ελευθερία, την ευτυχία, την δόξα, την χριστίνα και την κωνσταντίνα. εσείς μη μου απαγορεύετε να θέλω να γαμηθώ με καμηλοπαρδάλεις.









(στο άνωθεν κέιμενο ειπώθηκαν υπερβολές για να δείξω τι θέλω να πω. φυσικά και δε μου αρέσουν οι καμηλοπαρδάλεις. τα κοάλα είναι πιο σεξουαλικά)

Internet

ξερετε τι ειναι αυτο που κανει το ιντερνετ να γαμαει;
οτι καθε κατεστραμενος, ηλιθιος, καραγκιοζης, φασιστας, ανωμαλος, ανοητος, βλαμμενος (και σωρεια αλλη κοσμητικων επιθετων) μπορει να κανει ενα δικο του site και να πει οτι μαλακια θελει.
και οχι αυτο δεν ειναι κακο. αυτο ειναι καλο. αυτο ειναι τελειο.
επειδη ενω υπαρχει τετοια σαβουρα απο μαλακιες στο ιντερνετ, ο πολυς ο κοσμος επιλεγει παντα την αφροκρεμα.
δε χρειαζομαστε κανενα ραδιοτηλεοπτικο συμβουλιο να μας πει ποιο site ειναι καλο και ποιο οχι. ποιο site ειναι ανωμαλο και ποιο οχι. ποιο site κανει κακο στην ψυχικη μας υγεια.
και ξερετε γιατι; επειδη στο κατω κατω της γραφης δικαιωμα μου ειναι να θελω να μπω σε ενα πουστικο site. δικαιωμα μου ειναι να θελω να δω σκυλια να τον παιρνουν απο ελεφαντες.
μπορει να μη το κανω, αλλα ειναι δικαιωμα μου. και δε θα αφησω κανενα συμβουλιο να μου πει τι θα δω και τι οχι. ποσο μαλλον τι θα προβαλω και τι οχι.
αμα και η τηλεοραση, εδεινε το δικαιωμα στον καθε αποβρασμα της κοινωνιας να κανει ενα δικο του καναλι, η ποιοτητα της σημερα θα ηταν πολυ καλυτεη απο οτι ειναι τωρα

Για να δουμε

για τα επομενα λεπτα που θα διαβαζετε αυτο το κειμενο, υποθεστε, οτι υπαρχει ενα ιος που προσβαλλει μονο τα νεογνα και τα κανει να βλεπουν πρασινο αντι για κοκκινο και κοκκινο αντι για πρασινο.
ετσι, ενα μωρο θα εβλεπε αυτη τη φραουλα :

ετσι :

αυτη την πασχαλιτσα:

ετσι:

τον ερυθρο σταυρο:

ετσι:

το γρασιδι:

ετσι:

και την σημαια της αγγλιας:

ετσι:

το παιδι αυτο, φυσικα και δε θα ηξερε οτι εχει προβλημα. και ουτε οι γονεις του θα το ηξεραν. οταν το παιδι αυτο μαθαινε τα χρωματα, τοτε θα μαθαινε οτι κοκκινο ειναι το χρωμα της αγγλικης σημαιας, κοκκινη ειναι η πασχαλιτσα, κοκκινος ειναι ο ερυθρος σταυρος και κοκκινο ειναι το εσωτερικο χρωμα της φραουλας. αντιθετα, οταν μαθαινε το πρασινο, θα μαθαινε οτι πρασινο ειναι το γρασιδι, το κλωναρι της φραουλας και το φυλο που καθεται πανω η πασχαλιτσα. υπ' οψιν, το παιδι, βλεπει τις δεξιες εικονες και οχι τις ωστες. οποτε το παιδι, δε θα βλεπει, μονο κοκκινο αντι για πρασινο και πρασινο αντι για κοκκινο, αλλα επισης θα μαθει να λεει το κοκκινο πρασινο και το πρασινο κοκκινο. το παιδι θα μεγαλωσει, θα πεθανει και δε θα μαθει ποτε του οτι ειχε τετοιο προβλημα. επισης, δε θα μαθει ποτε κανεις απο τον κοινωνικο του περιγυρο οτι ειχε οντως τετοιο προβλημα καθως θα ηξερε να περναει τα φαναρια με πρασινο (ενω αυτος θα τα εβλεπε κοκκινα) θα ηξερε να λεει οτι το χορτατι ειναι πρασινο (ενω αυτος το εβλεπε κοκκινο) και θα ηξερε να λεει οτι οταν χτυπησει, βγαινει αιμα που εχει κοκκινο χρωμα (ενω αυτο εβλεπε πρασινο)

με λιγα λογια, το παιδι θα ειχε μια πληρη συγχιση του κοκκινου και του πρασινου χρωματος.

ας υποθεσουμε τωρα, οτι δεν υπαρχει τετοια ασθενεια. η οτι υπαρχει. δεν εχει διαφορα. ειτε υπαρχει ειτε δεν υπαρχει κανεις δε καταλαβαινει την υπαρξη της

σημασια εχει το εξης:

ας υποθεσουμε, οτι ολοι οι ανθρωποι βλεπουν τα χρωματα διαφορετικα. οτι εγω βλεπω το πρασινο σου κοκκινο, εσυ βλεπεις το κιτρινο μου πορτοκαλι και καποιος αλλος τριτος, βλεπεις το μπλε σου καφε ενω ενας τεταρτος, βλεπει παλι το μπλε σου πρασινοκιτρινο. που ξερεις οτι βλεπετε τα ιδια πραγματα;

που ξερει οτι ενω εσυ βλεπεις:

εγω δεν βλεπω:

καποιος αλλο δε βλεπει:

ενω καποιος 4ος δε βλεπει:

;;;

ετσι και αλλιως, ολοι μπλε το ονομαζουμε. ειτε το βλεπουμε μπλε, ειτε κοκκινο, ειτε πρασινοκιτρινο, ειτε καφε, ολοι μπλε το ονομαζουμε!

α και κατι τελευταιο. αν πιστευεις οτι εχω αδικο, προσπαθησε να με πεισεις οτι οντος το κοκκινο της φραουλας που βλεπω, το βλεπεις και εσυ.

περιεγραψε το μου, χωρις να χρησιμοποιησεις αλλα αντικειμενα. μπορεις;

note art

ξεκινησε ως αποπειρα να λυσω ασκηση φυσικης

η ασκηση δεν εβγαινε με τπτ

το αποτελεσμα :

υ.γ. ο τυπος με τα μαλλια ηταν καποτε τριγωνομετρικος κυκλος

υ.γ.2. τπτ απο αυτο δεν ειναι στημμενο. οτι εκανα το εκανα χωρις να εχω σκοπο να το ανεβασω στο μπλογκ. σημερα το ειδα μετα απο πολυ καιρο και μου φανηκη ενδιαφερον

υ.γ.3. μπορειτε να δειτε οτι το να μιλαω στον εαυτο μου δεν ειναι μονο κατι που το κανω στο μπλογκ αλλα ακομα κ οταν λυνω ασκησεις

:P

Θελω να γραψω κατι αλλα δεν ξερω τι.
Θελω να μιλησω αλλα δεν ξερω τι να πω.
Θελω να επικοινωνησω, αλλα δεν ξερω πως.
τωρα που το ξανασκεφτομαι πολυ κλαψιαρικο αυτο το ποστ, αλλα αυτο συμβαινει αμα εχεις να μιλησεις με ανθρωπο πολυ καιρο. και οταν λεω να μιλησεις εννοω να μιλησεις πραγματικα. οχι να πεις τις βλακειες που λεγονται μεταξι φιλων.
Θελω να πω πολλα πραγματα αλλα δε βγενουν οι λεξεις απο μεσα μου.
σε ενα παλιο ποστ ειχα πει οτι μερικες φορες αισθανομαι οτι η ζωη μου εισαγωγη απο ταινια. τωρα πρεπει να προσθεσω οτι αλλες φορες αισθανομαι οτι η ζωη μου ειναι ενας κυκλος που επαναλαμβανεται.
χαρα, λυπη, βαρεμαρα και αλλα συναισθηματα επαναλαμβανονται, με καποια συγκεκριμενη σειρα. την οποια ομως δεν την ξερω. ειμαι σιγουρος ομως οτι υπαρχει. συνηθως, στο σταδιο οπου ειμαι τωρα, βλεπω μια ταινια με φιλους και ξανααρχιζει ο κυκλος απο την αρχη. το ερωτημα, ειναι γιατι θετω τη φαση που ειμαι τωρα ως τελος του κυκλου και την επομενη φαση ως την αρχη του επομενου; ετσι και αλλιως ο κυκλος δεν ουτε αρχη ουτε τελος. ισως τελικα να μην ειναι κυκλος, αλλα 2 καταστασεις που εναλασσονται. ειμαι ομως σχεδον σιγουρος οτι ενδιαμεσα μεσολαβουν και αλλες καταστασεις. και οπως ειπα και πριν, ειμαι σχεδον σιγουρος οτι αυτες οι καταστασεις εναλασσονται με συγκεκριμενη σειρα. Ισως φταιει απλα, οτι αυτες οι 2 οι καταστασεις ειναι αυτες με τα πια εντονα συναισθηματα. Για την ακριβεια, η κατασταση που ειμαι τωρα ισως ειναι αυτη με τα πιο εντονα συναισθηματα. Και αυτη που ερχεται μετα, την αισθανομαι εξισου σημαντικη, επειδη πολυ απλα με ενα αυθορμητο γελιο ξεφευγω απο την κατασταση που ειμαι τωρα. σαν ενα κρυο ντουζ ενα πραγμα. πολυ περιεργο αυτο το ποστ σημερα ε; το εχω αποροια ομως ρε γαμωτο. πως γινεται ενας ανθρωπος που περιβαλλεται απο τοσο πολυ κοσμο να ερχονται καποιες συγκεκριμενες στιγμες που νιωθει τοσο μονος; εκανε αυτος κατι λαθος η απλα ειναι ενα σταδιο του κυκλου που επαναλαμβανεται θελει δε θελει; του λειπει κατι και αμα το αποκτησει θα σταματησει να πηγαινει σε αυτο το σταδιο του κυκλου; αμφιβαλω. ισως επειδη θελω να πιστευω, οτι δεν ευθυνομαι εγω, αλλα απλα ειναι ετσι ο κυκλος και δε μπορω να βγω απο αυτον. αστειο για εναν ανθρωπο που δεν πιστευει στη μοιρα να εχει τετοιες αποψεις.
(οτι να ναι. ξεφυγα και σημερα. ισως απλως να φταιει οτι εκατσα πολλες ωρες στον υπολογιστη :P )




υ.γ. αγαθη σορ που δεν εβαλα τονους αλλα ειναι 1 και 10. λυπησου με. :P

Lost

ολα τα μπλογκς που σεβονται τον εαυτο τους εχουν τουλαχιστον ενα ποστ αφιερωμενο στο λοστ. αληθεια λεω. ψαξτε το.

σειρα μου κ μενα.

λοιπον οσοι δεν εχουν δει την 3η σαιζον να κλεισουν τωρα το παραθυρο τους επειδη ακολουθει σποιλερ. (αναρωτιεμαι, την εχει δει κ κανεις απο οσους διαβαζουν αυτο το ποστ, η τζαμπα το κανω; )

anw

στο 3ης επεισοδιο της 3ης σαιζον ο σωγιερ ενημερωνεται οτι δε βρισκεται στο κανονικο νησι, αλλα σε ενα που απεχει πολυ απο το αρχικο του και ειναι λιγο μεγαλυτερο απο το αλκατραζ. κατα ποσο ισχυει αυτο ομως; του ειπαν ψεμματα; οριστε μια εικονα που το διαψευδει:

αυτη ειναι η εικονα του νησιου (καντε κλικ για να τη δειτε αλλιως δε θα καταλαβετε κ πολλα)

αυτη ειναι η ιδια εικονα υστερα απο την καλλιτεχνικη μου επεμβαση. στο σημειο 1 εχουμε την αποικια των the others. τα σημεια 2 και 3 ειναι τα μερη που επεσε το αεροπλανο. οπως φαινεται απο την ολοισια μπλε γραμμη μου, τα σημεια 1 2 και 3 δεν τα χωριζει καμια θαλασσα και ειναι ολα σε ενα εννιαιο μερος δλδ σε ενα νησι.

τα σεβη μου

Χρονια πολλα

χρονια πολλα και καλα σε ολους
αν και δε δεχτηκε κανεις να βελτιωσει το μπλογκ μ
:P