Τρίτη, Ιανουαρίου 15, 2008

Loose Thoughts

Άδειο χαρτί. Σκέψεις. Κάπως πρέπει να γεμίσει. Το ρολόι στον τοίχο δείχνει εννέα και δώδεκα. Ή μάλλον, το ρολόι στον τοίχο θα έδειχνε εννέα και δώδεκα. Αν υπήρχε. Μα δεν υπάρχει ρολόι. Ούτε τοίχος. Ή και όχι. Τοίχος υπάρχει. Και μία πόρτα υπάρχει. Είναι ανοιχτή. Από έξω ακούγεται μία φωνή. Κάποια μιλάει στο τηλέφωνο. Αλλά ποιος ο λόγος να την αποκαλώ κάποιοα; Το ξέρω το όνομα της. Τη λένε Λένα. Φυσικά και δε τη λένε Λένα. Κάπως όμως πρέπει να τη φωνάζω. Δεν είναι το Λένα τέλειο όνομα για κάποια που μιλάει στο τηλέφωνο έξω από μία ανοιχτή πόρτα; Αν βέβαια η πόρτα ήταν ανοιχτή. Στην ουσία η πόρτα είναι κλειστή. Αλλά και κλειστή δε θα την έλεγες. Είναι αρκετά ανοιχτή (ή αρκετά κλειστή. Όπως θέλετε πείτε την. Τι σημασία έχεις τέλος πάντων;) για να βλέπεις από μία χαραμάδα. Αν βέβαια είσαι αρκετά κοντά της. Εγώ είμαι αρκετά μακριά της και δε μπορώ να δω τίποτα. Το τίποτα είναι υπερβολή. Μπορώ να δω μισό κάδο απορριμάτων. Ο άλλος μισός είναι από την άλλη μεριά της πόρτας. Πρέπει να πλησιάσω αρκετά για να μπορέσω να τον δω. Ή να σκύψω αρκετά. Τίποτα από τα δύο όμως δεν είμαι διατεθειμένος να κάνω. Διάολε. Μισός κάδος είναι. Πόσο μπορεί να διαφέρει από το άλλο μισό που ήδη βλέπω; Αλλά γιατί ρωτάω; Την ξέρω ήδη την απάντηση. Δε διαφέρει καθόλου. Άλλωστε, το ξέρω επειδή τον είδα καθώς έμπαινα στο δωμάτιο. Δε γεννήθηκα εδώ μέσα ξέρετε. Γέμισα ήδη μία σελίδα και μπαίνω στην επόμενη. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι ακριβώς μία σελίδα. Μία σελίδα παρά δύο παιδικά δάχτυλα. Σε αυτά τα δύο παιδικά δάχτλα χώρεσα και έγραψα τον αριθμό της σελίδας στην οποία πρόσεξα μία έξυπνη ατάκα στο βιβλίο που διαβάζω. Κάτι ήθελα να πω αλλά το ξέχασα. Ίσως και να το θυμηθώ αν αρχίσω να διαβάζω πάλι από την αρχή αυτής της σελίδας, αλλά δ σκοπεύω να κάνω κάτι τέτοιο. Δε θέλω να διαβάσω αυτά που έχω ήδη γράψει. Είναι πιο φυσικό έτσι. Το χέρι μου άρχισε να πονάει από το γράψιμο. Αλλά δεν είναι αυτό δικαιολογία για να σταματήσω το γράψιμο. Δεν είναι κόλας ότι μου το πάτησε ελέφαντας. Διάολε. Γιατί χρησιμοποιώ τέτοια ηλίθια παρομοίωση; Μου έχει πατήσει ελέφαντας το χέρι για να ξέρω πως είναι; Φαντάζομαι όχι και πολύ ευχάριστα πάντως. Ο λόγος για να σταματήσω το γράψιμο είναι ότι βαρέθηκα. Και έχω αρχίσε να φοβάμαι. Τι φοβάμαι; Ούτε εγώ μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά. Μάλλον ότι θα γίνω βαρετός. Η σελίδα πάει να τελειώσει ακόμα μια φορά. Αυτή τη φορά ολόκληρη. Χωρίς δύο παιδικά δάχτυλα. Πρέπει μέχρι να τελειώσει να έχω τελειώσει και γω. Δε σκοπεύω να μπω σε τρίτη. Είναι too much. Δε θα 'ταν πολύ ωραίο όταν τελειώσει η σελίδα να τελειώσω και γω; Δε ξέρω γιατί αλλά μου αρέσει σαν ιδέα. Αρχίζω και αγχώνομαι. Θα τα καταφέρω άραγε; Τα γράμματα μου αρχίζουν και γίνονται πιο μικρά. Δεν έχω πλέον χώρο για περιττές αναλύσεις. Μάλλον κάπου εδώ τελειώνει η σελίδα και εγώ σχεδόν τα κατάφερα. Α και την κοπελιά την λένε Λένα. Τέλος

Τρίτη, Ιανουαρίου 08, 2008

New url



τελικα χρησιμοποιησα το http://someloosethoughts.blogspot.com/ επειδη το http://justloosethoughts.blogspot.com/ μου ακουγοταν πολυ ποζερο ενω το πρωτο ειναι πιο μετριοπαθες και μετριοφρων.
σας υποδεχομαι λοιπον στο νεο site (τι νεο. ολοιδιο με το παλιο ειναι) δινοντας την απαντηση σε ενα κλασσικο αιωνιο αναπαντητο ερωτημα.

Το ποτηρι ειναι μισοαδειο η μισογεματο;


οχι. η απαντηση δεν ειναι κανενα μακροσκελες λογιδριο. η απαντηση ειναι απλη, λογικη και συντομη.
ολα τα αντικειμενα που εχει κατασκευασει ο ανθρωπος μεχρι σημερα, εξυπηρετουν καποιο λογικο σκοπο. αλλιως δε θα υπηρχε λογος να κατασκευαστουν. ετσι λοιπον, συμφωνα με αυτη τη λογικη και το ποτηρι κατασκευαστηκε ετσι ωστε να εξυπηρετει καποιο σκοπο. αν παρατηρησει καποιος το σχημα ενος ποτηριου, τοτε θα παρατηρησει με μεγαλη ευκολια, οτι αυτο εχει σχημα δοχειου. βεβαια, υπαρχουν πολλου τυποι ποτηριων, τα οποια διαφερουν μεταξι τους ως προς τα γεωμετρικα χαρακτηριστικα τους και την ποσοτητα που μπορουν να χωρεσουν (μερικα εχουν μικρη επιφανεια βασης και μεγαλη επιφανεια κορυφης. αυτο εχει ως αποτελεσμα οσο πιο πολυ πινεις τοσο πιο γρηγορα να μειωνεται η σταθμη, γεγονος κατακριτεο μιας και σε ξεγελανε ετσι. αλλα παλι, συνηθως τα μπιροποτηρα, εχουν μεγαλη επιφανεια βασης και μικρη επιφανεια κορυφης. και εδω περα φαινεται η εφυια των ατομων που προτιμουν τη μπυρα. επειδη οσο πιο πολυ πινεις, τοσο πιο αργα μειωνεται η σταθμη του ποτηριου και τοσο πιο πολυ απολαμβανεις τη μπυρα). Αλλα κατα γενικη ομολογια ολα τα ποτηρια μοιαζουν με δοχεια. Τα δοχεια, ειναι ακομα ενα ανθρωπινο κατασκευασμα και ο σκοπος τους ειναι κοινα γνωστος σχεδον σε ολους τους ανθρωπους. Ο σκοπος των δοχειων ειναι να γεμιζουν. στη συνεχεια, μπορει να αδειασουν. μπορει να γεμιζουν με σκοπο να μεινουν γεματα (μια γλαστρα που τη γεμιζεις με χωμα). μπορει να γεμιζουν με σκοπο να αδειασει κατι αλλο (οταν πλημμυριζει κατι και το αδειαζουμε σιγα σιγα με ενα σκευος), μπορει να γεμιζουν με σκοπο να αδειασουν (οταν γεμιζουμε ενα ποτηρι νερο, με σκοπο να το ριξουμε σε καποιον και τον ξυπνησουμε). παντα ομως και οταν λεω παντα, εννοω παντα, ο πρωταρχικος σκοπος των δοχειων ειναι να γεμισουν. και αυτο επειδη κανενα δοχειο δε γινεται να αδειασει αν δεν εχει γεμισει πρωτα. κανενα δοχειο δε κατασκευαζεται απο την αρχη γεματο. ολα κατασκευαζονται αδεια και στη συνεχεια γεμιζουν. ετσι λοιπον, οταν αναφερομαστε στα ποτηρια, πρεπει, να τα χαρακτηριζουμε, συμφωνα με το σκοπο τα οποια ειναι κατασκευασμενα για να πληρουν. δε γινεται να αναφερεσαι σε μια καρεκλα και να λες οτι αποτυγχανει περιτρανα στο να φτιαχνει καφε, καθως δεν κατασκευαστηκε υπο την προυποθεση να φτιαχνει καφε. δε γινεται να αναφερεσαι σε εναν αναπτηρα και να λες οτι οτι δεν ειναι καλη βαφη μαλλιων, καθως δεν ειναι κατασκευασμενος για να βαφει μαλλια, αλλα για να αναβει τσιγαρα και γενικως να βαζει φωτιες. με την ιδια λογικη, δε γινεται να αναφερεσαι στα ποτηρια και να λες οτι ειναι μισα αδεια, καθως ο σκοπος τους δεν ειναι να ειναι αδεια, αλλα να ειναι γεματα.
θελετε ακομα μια αποδειξη οτι το ποτηρι ειναι μισογεματο και οχι μισοαδειο;
τα πραγματα, τα χαρακτηριζουμε συμφωνα με το τι ειναι. αν παρει ο οποιοσδηποτε ενα μπουκαλι πορτοκαλαδα απο το σουπερμαρκετ, θα δει οτι πανω του λεει πως ειναι εχει μεσα 1,5 λιτρο πορτοκαλαδα. κανενα μα κανενα μπουκαλι δε λεει πως "δεν εχει μεσα 10 λιτρα πορτοκαλαδα" η "δεν εχει μεσα 1,5 λιτρα λεμοναδα" καθως αυτον που το αγοραζει δε τον ενδιαφερει το τι δεν εχει μεσα το μπουκαλι, αλλα το τι εχει. δε γινεται λοιπον να χαρακτηριζουμε ενα ποτηρι συμφωνα με το τι δεν ειναι. δε μπορουμε να λεμε οτι το ποτηρι ειναι μισο αδειο. αδιαφορω αν ειναι μισο αδειο. αυτο που με νοιαζει ειναι κατα ποσο ειναι γεματο. δε γινετε να πας σε εναν μαναβη και να τον ρωτησεις "ποσα πορτοκαλια εχει αυτη η συκευασια;" και να σου απαντησει "απο αυτη τη συσκευασια λειπουν 6 πορτοκαλια". εσενα σε αυτη τη συσκευασια σε ενδιαφερει το ποσα πορτοκαλια υπαρχουν. τα πορτοκαλια που δεν υπαρχουν, σου ειναι τελειως αδιαφορα. δε μπορεις να τα φας τα πορτοκαλια που δεν υπαρχουν, ουτε να πιεις ενα χυμο στιβοντας τα. με την ιδια λογικη, το κατα ποσο ειναι αδειο το ποτηρι δε σε ενδιαφερει. το νερο που του λειπει δε μπορεις ουτε να το πιεις, ουτε να το ριξεις σε καποιον για να ξυπνησει. δε βρισκω λοιπον το λογο να ασχολεισαι με κατι που δεν υπαρχει. ελπίζω λοιπόν, να καταλάβατε το πνεύμα μου και τη λογική που με διέπει και να συμφωνείσετε μαζί μου όταν λέω πως το ποτήρι είναι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο. με την ιδια λογικη θα μπορουσαμε να θεσουμε αλλα χιλιαδες ερωτηματα οπως. Το ποτηρι ειναι ποτηρι ή δεν ειναι αποσμητικο; Η καθαριοτητα ειναι μιση αρχοντια η μιση φτωχεια; εχω 100 ευρω η δεν εχω χιλια; η αν θελετε ακομα πιο τραβηγμενα: το ποτηρι δεν ειναι γυαλινο η δεν ειναι πυλινο; το ποτηρι βεβαια, μπορει να ειναι πλαστικο, αλλα εμας δε μας ενδιαφερει.

συνοψιζοντας, δε γινεται να μελεταμε ενα αντικειμενο ως προς τι δεν ειναι, αλλα ως προς το τι ειναι. και το ποτηρι ειναι μισογεματο. μπορει να ειναι και μισοαδειο, δε λεω, αλλα αυτο δεν εχει καμια χρηστικη αξια και για κανεναν.