θυμαμαι πριν μερικα χρονια οπου εγω πρεπει να ημουν 10 χρονων και οι γονεις μου γυρω στα 40. τοτε κατι ειχε γινει και ακουσα τον πατερα μου να λεει "ε δε βαριεσαι, 5 χρονια ειναι θα περασουν". εμενα τοτε αυτη η δηλωση μου εκανε τρομερη εντυπωση και ενιωσα σχεδον αδικημενος. πως γινοταν να θεωρει τα 5 χρονια μικρη ποσοτητα; ειναι 5 ολοκληρα χρονια. αργοτερα, μεγαλωνοντας, αρχισα σιγα σιγα να δικαιολογω τον πατερα μου
το πιο παραδοξο και ταυτοχρονα απαισιοδοξο πραγμα στη ζωη κατα την αποψη μου ειναι ο τροπος που περνα. και οχι δε θα πω τις κλασσικες βλακειες οτι η ζωη τρεχει με γρηγορους ρυθμους κτλ κτλ οποτε αδραξε την ευκαιρια κ αλλες παρομοιες βλακειες. αυτο π εννοω ειναι απολυτα τεκμηριωμενο συμφωνα με τα μαθηματικα.
αν εισαι ακριβως 6 μηνων και εχεις ζησει ενα καλοκαιρι, τοτε αυτο το καλοκαιρι, αποτελει το εν δεύτερο της ζωής σου. το επομενο καλοκαιρι ομως, θα αποτελει μονο το εν τριτο της ζως σου και στη συνεχεια το επομενο θα αποτελει μονο το εν τεταρτο.
οταν εινα 6 χρονων και λες σε ενα χρονο θα παω δημοτικο, αυτος ο χρονος σου φαινεται τεραστιος. επειδη ενας χρονος ειναι το εν εκτο της μεχρι τοτε ζωης σου. σε αντιθεση, αν εισαι 50 χρονων και το παιδι σου 6 και λες οτι σε ενα χρονο θα παει γυμνασιο, τοτε αυτος ο χρονος αποτελει μολις το 2% της ζωης σου.
οι εμπειριες που παιρνεις σε μια μερα, ενα μηνα, ενα χρονο κτλ οσο πανε αποτελουν ολο και πιο μικρο κομματι της ζωης σου.
αν πεις σε ενα παιδι 10 χρονων οτι θα ζησει αλλα 40 χρονια, αυτο παει να πει οτι θα ζησει τετραπλασιες εμπειριες απο οτι εχει ζησει τωρα. ενω αν πεις σε εναν 50χρονο οτι θα ζησει αλλα 50 χρονια αυτο θα παει να πει οτι θα ζησει τις διπλασιες εμπειριες. δεν εχει σημιασια γι τον 50χρονο αν οι εμπειριες που θα ζησει θα ειναι κατα εν τεταρτο περισσοτερες απο τις εμπειριες που θα ζησει ο 10χρονος. ουτε τον νοιαζει οτι θα ζησει 10 ολοκληρα χρονια περισσοτερα απο αυτον. αυτο που τον νοιαζει, ειναι οτι εχει ζησει ηδη τη μιση ζωη του.
σε αντιθεση, στα ματια του παιδιου που ειναι 10 χρονων, αυτα τα 10 χρονια που θα ζησει ο 50χρονος περισσοτερα απο αυτο, του φαινονται μια τεραστια ποσοτητα, καθως ειναι ολη η μεχρι τοτε ζωη του.
Θα το πω οσο πιο απλα μπορω. αλλη αισθηση του χρονουν εχει ενα παιδι 10 χρονων και αλλη ενας ενηλικας 50. για το παιδι 10 χρονων, η μερα περναει πολυ πιο αργα απο οτι περναει η μερα ενος ενηλικα 50 χρονων. Και το παραδοξο ειναι, οτι οσο πιο πολυ μεγαλωνεις, τοσο πιο γρηγορα περναει η μερα σου. Δεν ειναι μονο οτι θα πεθανεις πιο γρηγορα επειδη μερα με τη μερα πλησιαζεις ολο κ πιο πολυ στη μερα τη θανατου σου. ειναι επισης οτι θα πεθανεις πιο γρηγορα επειδη οι μερες που σου εχουν μεινει μεχρι το θανατο σου, θα περνανε μερα με τη μερα ολο κ πιο γρηγορα. η ολη υποθεση, θυμιζει το δευτερο μισο της γεωμετρικης παραστασης του χ^2, οπου στον καθετο αξονα ειναι το ποσος χρονος ζωης σου εχει μεινει κ στον οριζοντιο το ποση ζωη σου εχει μεινει.
Αναρτήσεις
