Επισκοπηση

Αυριο εχω 9 η ωρα μαθημα και μιας και εχω ξεκινησει να παρακολουθω τη σχολη κανονικα ε συγκριση με περσι, ειχα αποφασισει οτι θα παω.

σε αυτο το σημειο πρεπει να σας ενημερωσω για μενα υπαρχουν 2 τροποι να παω στη σχολη μου. Ο πρωτος ειναι να παω με λεωφορειο οπου μου παιρνει πανω κατω 1 ωρα. Ο δευτερος ειναι να πηγαινω με την αδερφη μου οπου μου παιρνει κανα 20λεπτο. Οπως ολα τα πραγματα στη ζωη, ετσι και αυτα εχουν τα θετικα και τα αρνητικα τους. Το θετικο με το λεωφορειο ειναι οτι το παιρνω οποτε θελω εγω και καθοριζω μονος μου το προγραμμα μου. Το αρνητικο ειναι το προφανες. 1 ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΩΡΑ. Οπου αν προσθεσεις και το γυρισμο γινονται 2. Τα θετικα και αρνητικα του 2ου τροπου ειναι ακριβως τα αντιθετα του πρωτου. (ακολουθει εξηγηση για τους καθυστερημενους:). Ναι μεν παιρνει μονο 20 λεπτα, δλδ 40 λιγοτερα λεπτα απο οτι με το λεωφορειο, αλλα μπορω να πηγαινω μονο οταν πηγαινει η αδερφη μου και επισης πρεπει να υποστω και τη γκρινια της επειδη αργω 2 μιλισεκοντ να πατησω το κουμπι του ασανσερ. 

Τελος παντων δεν ειναι αυτο το θεμα μας. Ηθελα να σας πω οτι ο σκοπος μου ηταν να παω αυριο στη σχολη με την αδερφη μου. 9 η ωρα θα πηγαινα, οποτε λογικα θα σηκωνομουν κατα τις 8 θα εκανα και ενα μπανιο με την ησυχια μου και θα ημουν ανετα. Ελα ομως που η αδερφη μου αποφασισε να με ενημερωσει στις 1.30 π γυρισε απο την εξοδο της οτι τλκ δε θα παει στη σχολη της. Αυτο σημαινε οτι αναγκαστικα εγω θα επρεπε να παω με λεωφορειο. Και οχι. Τελικα δε θα επρεπε να ξυπνησω 8 αλλα 7 και να υποστω και ολη την ταλαιπωρια του λεωφορειου στη μαπα μου. Οποτε και εγω εκανα οτι θα εκανε οποιοσδηποτε λογικος ανθρωπος στη θεση μου. Η πρωτη μου ενεργεια ειναι να ξεχεσω την αδερφη μου που με υπολογιζει τοσο πολυ στο προγαμμα της. Η δευτερη ενεργεια ειναι να ξεχεσω τη σχολη που πηγε και φυτρωσε στη μεση της πολης και οχι διπλα στο σπιτι μου και να αποφασισω οτι σαν τιμωρια της θα χασει την παρουσια μου την επομενη μερα. 

Το γεγονος ομως οτι δε θα παω αυριο στη σχολη, σημαινει οτι σημερα μπορω να κοιμηθω οτι ωρα θελω. Και αληθεια σας λεω δε νομιζω να υπαρχει καλυτερο πραγμα για μενα απο το ξενυχτι μπροστα στον υπολογιστη. Μπορει να εχω βγει εξοδο και να ειμαι εξω απο το σπιτι 12 ωρες. Μπορει να νυσταζω σαν πουστης (χωρις παρεξηγηση για τους πουστιδες, μια απλη φραση ειναι). Οπως και να χει ομως το βραδι θα κατσω στον υπολογιστη. Τερμα.

Οποτε αποφασισα να ξενυχτισω και γω. Εκει οπου δεν ειχα τι να κανω και σκοτωνα την ωρα μου μπηκα στο μπλογκ μου με σκοπω να συνεχισω να σκοτωνω την ωρα μου. Και οπως κλασσικα οταν μπαινω στο μπλογκ μου και δεν εχω απολυτως τιποτα να κανω, αρχικα ελεξγα τα μπλογκς π εχω στους συνδεσμους μου και στη συνεχεια ξανααρχισα να διαβαζω τα παλια μου ποστ (αυτο ο ναρκισσισμος μου δεν τρωγεται με τιποτα). Οποτε σε μια φαση εφτασα στο ποστ που ειχα γραψει περιπου περσι τετοια εποχη για τον ερχομο του φθινοπωρου και συνηδειτοποιησα οτι ουτε λιγο ουτε πολυ ειχε περασει ενας χρονος απο τοτε. Και τοτε αναλογιστηκα ολον αυτο τον χρονο και καταλαβα οτι ενω δεν ηταν και απο τα καλυτερα χρονια απο τη ζωη μου, (ισως να μη θεωρειται καν καλη χρονια) κατα βαθος ειχε και αυτος τη μαγεια του

Καταρχας μπηκα πανεπιστημιο. Επιτελους. Τοσα χρονια το ελεγα και μου φαινοταν σαν κατι που απειχε χιλιετιες. Σαν να λεω τωρα οτι καποτε θα παντρευτω και θα κανω παιδια (καλα αυτο μπορει να μη γινει και ποτε, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα. μια γαμημενη παρομοιωση ειναι). Αυτο ειναι και καλο και κακο. και ενω οι περισσοτεροι θα πουν "μα καλα μαλακας ειναι αυτος; που το ειδε το κακο", εγω θα κανω για ακομα μια φορα τη διαφορα και θα πω πως ισως τα κακα ειναι περισσοτερα απο τα καλα. Ας δουμε. Τα θετικα ειναι : Φοιτητικη ζωη, η οποια περιλαμβανει ξενυχτια οποιαδηποτε μερα του χρονου εσυ θες (με μονη εξαιρεση αν την επομενη μερα εχεις εργαστηριο), βολτα για καφε οποιαδηποτε στιγμη της ημερας εσυ θες (εκτος αν εχεις εργαστηριο) και γενικα για να μη σας τα πριζω με λιγα λογια απολυτη ελευθερια να κανεις οτι θες (με μονη εξαιρεση τα εργαστηρια). Αυτα. Αλλα θετικα το πανεπιστημιο εκτος απο τη φοιτητικη ζωη δεν εχει. Επισης ομως δεν εχει και αλλα αρνητικα εκτος απο τη φοιτητικη ζωη. και τι εννοω. Οκ, καλη η απολυτη ελευθερια αν εισαι ενα βλαμμενο καταπιεσμενο επαρχιωτακι που ξεφυγε απο το χωριο του που το αποκαλουσαν ολοι Τασουλη, αλλα να σας πω την αληθεια εμενα ποτε δε μου ελειψε ιδιαιτερα η ελευθερια. Δεν ισχυριζομαι οτι ημουν ο σουπερ γαματος τυπος οπου εβγαινε ξενυχτουσε και χτυπουσε και απειρες γκομενες. Ισα ισα απο τα φλωρακια ειναι. Αλλα η αληθεια ειναι και τωρα που μπορω να τα κανω (ισως με μονη εξαιρεση τις απειρες γκομενες) δε τα κανω ιδιαιτερα επειδη πολυ απλα δε με ενθουσιαζουν. Ναι αν εισαι καταπιεσμενο επαρχιωτακι θα ενθουσιαστεις με την ολη ιδεα και ολη μερα θα γυριζεις σπιτι σου τυφλα νομιζοντας πως εισαι ο σουπερουαου τυπος. Αλλα σε μενα δε συνεβει κατι τετοιο. Σε καμια περιπτωση δεν ισχυριζομαι οτι εγω εχω δικιο και το επαρχιωτακι εχει αδικο. Απλως σας λεω τα πραγματα απο τη δικη μου οπτικη μου γωνια. Το πιο πιθανο ειναι αν μεγαλωνα και εγω στην επαρχια να ακολουθουσα την ιδια συμπεριφορα. Και επισης δεν ισχυριζομαι οτι ολα τα επαρχιωτακια ειναι βλαμμενα και καταπιεσμενα. Απλως δεινω παραδειγμα.

Οπως και να χει, τελος παντων μπορει να εχεις αυτη την απολυτη ελευθερια, αλλα πιστευω οτι η φοιτητικα ζωη χανει απειρα στο θεμα της παρεας. Τι εννοω: Καταρχας ας ξεκινησουμε με το ποιο απλο. Χωριζεις με τους φιλους σου. Ο ενας φευγει κερκυρα, ο αλλος λαμια και ο αλλος αλεξανδρουπολη. Περα απο αυτο να εξηγησω και το αλλο θεμα. Στα χρονια του λυκειου καθε μερα θες δε θες πας σχολειο και περνας αναγκαστικα περιπου 30 ωρες της βδομαδας με τα ιδια ατομα. Μπορει κατα βαθος να σου τη δινουν, να σε εκνευριζουν και να θες να βαλεις το χερι σου μεσα στο λαρυγγι τους για να βγαλεις τη καρδια τους απο το στομα, αλλα οπως και να χει, αναγκαστικα, θε δε θες αναπτυσεται μια οικειοτητα μεταξι σας. Οσο και αν τα αντιπαθεις, τα ξερεις, εχεις ζησει καμποσα χρονια μαζι τους και με λιγα λογια νιωθεις ανετα μαζι τους. Να μην αναφερω καν οτι εκτος απο τις αντιπαθεις αναπτυσονται και τεραστιες συμπαθειες που περιμενεις πως και πως να χτυπησει το κουδουνι για να βγειτε στην αυλη να κανετε μαλακιες. το θεωρω αυτονοητο. Πολυ ωραια δεν ακουγονται ολα αυτα; Ε. Μαντεψτε. Με το που μπαινεις πανεπιστημιο χανονται ολα. Κατευθειαν. Ξαφνικα ολοι εχουν "μεγαλωσει", γινονται πιο επιλεκτικοι στην παρεα τους και το να πεταξει καποιος μια σαιτα στο μαθημα θεωρειται τεραστια ανωριμοτητα και ψευτομαγκια. Και για ακομα μια φορα λεω πως δεν εχουν αδικο. Ετσι οπως το λεω και εγω τωρα μου φαινεται πως εχουν δικιο. Αλλα εμενα μου λειπει ρε γαμωτο ο τρελος φυσικος που με αποκαλουσε "μαλακα" και ολοι οι συμμαθητες μου τον κοροιδευαν. και σχεδον ολα τα παρομοια.

Τελος παντων αυτα νομιζω ειναι τα πιο βασικα οσον αφορα τη φοιτητικη ζωη. υπαρχουν και αλλα πολλα, αλλα αυτα πιστευω πως κανουν τη μεγαλυτερη διαφορα. Συνεχιζω με τη χρονια.

(Προειδοποιηση : ακολουθει βαρετη παραγραφος)

Μπηκα πανεπιστημιο, (το ειπα ηδη αυτο) κολλησα με μια κοπελα κατι που ειχα χρονια να το παθω (και η ενημερωση για αυτο το θεμα τελειωνει εδω), εκανα μαθηματα ναυαγοσωστικης κατι που δε θα εκανα με τιποτα παλαιοτερα, εκανα αρκετα ταξιδια και κατα τη μεση της χρονιας αποφασισα να ξαναδωσω. Περασε και το β εξαμηνο με μενα να περιφερομαι μεταξι της σχολης για να παρακολουθω το μοναδικο εργαστηριο και σπιτι μου οπου ολη μερα τεμπελιαζαμε το την προφαση οτι διαβαζω. (αν και ολο το εξαμηνο ζητημα να διαβασα μια βδομαδα). Ηρθαν οι πανελληνιες, τις εδωσα (κλασσικα, αγχος, ενοχες επειδη ενω πρεπει να διαβασεις τεμπελιαζεις κτλ) και στη συνεχεια εδωσα και το μοναδικο μαθημα απο τη σχολη μου και μετα ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΕΝΟ. καλοκαιρι. δε νοιαζεσαι για τιποτα απολυτως και κανεις οτι θελεις. πηγα κατασκηνωση α περιοδο οπου περασα ισως τις καλυτερες 22 μερες της ζωης μου. εδω περα να προσθεσω οτι οσο απαισιος ηταν ο χειμωνας μου και η φοιτητικη ζωη το χειμωνα, τοσο τελειο ηταν το καλοκαιρι μου και η φοιτητικη ζωη το καλοκαιρι. Παιδικη κατασκηνωση, με το που τελειωνει αυτη κλασσικα ποσειδι και μετα για ελευθερο καμπινγκ στη κερκυρα στο παφ φεστιβαλ (για οσους το ξερουν). Στη συνεχεια ακομα 22 μερες παιδικη κατασκηνωση οπου ηταν και παλι γαματα αλλα οχι τοσο τελεια οσο την πρωτη φορα και μετα θεσσαλονικη. εκατσα κανα δυο βδομαδες και μετα πηγα 15 μερες θεσσαλια να μεινω σε κατι φιλους, οπου εκει περα καταλαβα επιτελους πως ειναι η φοιτητικη ζωη οταν δε μενεις στην πολη σου και με λιγα λογια περασα και κει γαματα. 

βεβαια μολις συνηδειτοποιησα οτι ολα αυτα να δε σας ενδιαφερουν καθολου αλλα δε μου παει καθολου η καρδια να τα σβησω. Για αυτο εβαλα αργοτερα την προειδοποιηση πανω απο την παραγραφο.

και τωρα τι εχουμε; ειμαι πανω κατω στην ιδια κατασταση με κεινη που ξεκινησα. σχολη, ναυαγοσωστικα σχολη (σιγα με το επαιρνα ετσι ευκολα το διπλωμα) και απο κει και περα οτι βρεξει ας κατεβασει.

αυτα και αν σας επριξα με το ποστ μου δε ζητω συγνωμη καθως θα ηταν υποκριτικο. νιωθω λιγο ασχημα βεβαια αλλα αν ηταν να ζητησω συγνωμη δε θα το εκανα εξ αρχης. σας ευχομαι καλο φθινοπωρο και καλο χειμωνα.