αυτη τη στιγμη εχω ΝΕΥΡΑ. πολλα νευρα.
Ας παρουμε παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. εδω κ 2 χρονια συμμετεχω σε ενα θεατρικο με το σχολειο. ανεβασαμε 2 αρχαιες τραγωδιες. κ στις 2 ειχα εναν αξιοπρεπεστατο ρολο. τη 2η φορα θα μπορουσα να πω οτι ειχα κ τον πρωταγωνιστικο. αλλα η καθηγητρια που αναλαμβανει τη σκηνοθεσια κ γενικως ολη την παρασταση δουλευει παρα πολυ με τον χωρο κ τους ηθοποιους τους γραφει ολιγον τι. εκτος απο αυτο, ειναι ενας ιδιορρυθμος χαρακτηρας, κυκλοθυμικη κτλ κτλ κ στο τελος ξεσπαει οπου βρει, ακομα κ αμα δε φταινε τα ατομα στα οποια ξεσπασει. για αυτο το λογο κ γω εκνευριστικα κ λεω στην 3η λυκειου δε προκειται να παρω μερος εκτος αμα μου το ζητησει η ιδια κ μου προσφερει ωραιο ρολο.
κ σκασει λοιπον η καμπανα. σημερα ειχε μαζεψει ολα τα παιδια που συμμετειχαν στο θεατρικο περσι κ θελουν να συμμετεχουν φετος. (σημειωση: τα τελευταια χρονια ειχαμε ελλειψη απο ανδρες ηθοποιους (σιγα μη γινομουνα εγω πρωταγωνιστης αλλωστε :P ) οποτε ημουν σχεδον σιγουρος οτι θα εδινε σε μενα εναν "αξιοπρεπεστατο" ρολο στο νεο εργο). παω λοιπον κ εγω στη συναντηση κ αρχιζει ο προλογος. "φετος δε θα δουλεψω με παιδια απο την τριτη" στα @@ μου εμενα, ετσι κ αλλιως δεν ειχα ορεξη να συμμετεχω. συνεχιζει : "φετος επελεξα να ανεβασουμε σεξπηρ" τα νευρα μου εμενα. εδω κ 2 χρονια ανεβαζουμε μαλακιες κ φετος που δε θα παιξουμε εμεις αποφασισε να ανεβασει εργο της προκοπης; "επειδη αγαπαω ομως πολυ τα παιδια της 3ης κ δε θελω να τα αποχωριστω, για αυτο διαλεξα σεξπηρ για να μπορω να τους βαλω μικρους ρολους" λεω, ε ενταξει, ωραια κοριτσακια εχει η πρωτη, στον χαβαλε μπορει να συμμετεχω γιατι να μη παρω μερος; κ τοτε λεει την ατακα "φετος θα ανεβασουμε ρωμαιο κ ιουλιετα" μαχαιρι στην καρδια μου εχωσε η..... ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΠΑΙΖΑ ΜΑ@#$ΕΣ ΡΟΛΟΥΣ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΟ ΣΚΑΤΟΕΡΓΟ ΠΕΡΣΥ; ΝΑ ΠΑΙΞΩ ΕΝΑΝ ΡΩΜΑΙΟ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ; ναι το ξερω οτι ειμαι ψωνιο, αλαλ ρε γαμωτο θελω να παιξω ρωμαιο. κ μετα λεει κ την ατακα "εχουμε κ πολλα αγορια απο την πρωτη φετος, οποτε δεν υπαρχει προβλημα στη διανομη των ρολων οπως περσι" αυτο ηταν. διελυσε τη μοναδικη ελπιδα που ειχα.
κ τωρα εχω το διλλημα : να παω κ να πεσω στα ποδια της κ να την παρακαλεσω να μου δωσει ρωμαιο; επειδη πιστευω οτι αμα της πω οτι της υποσχομαι να ειμαι ενταξει στις υποχρεωσει μου κτλ κτλ θα μου τον δωσει. Απο την αλλη ομως περσι ελεγα οτι δεν προκειται να συμμετεχω φετος σε παρασταση, εκτος αμα με παρακαλεσει αυτη. εγωισμος η ψωνιο; τι απο τα 2 να διαλεξω. κ αμα ιουλιεται ειναι καποια που μου αρεσει; δε θα μπορεσω να το αντεξω να μην εγω ρωμαιος. ιδου η απορια. βοηθηστε με
Τετάρτη, Νοεμβρίου 08, 2006
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
παρελθοντικε εαυτε ειμαι ο μελλοντικος εαυτος σου. (απο ενα αλλο μπλοκ το εκλεψα αυτο αλλα δε σας λεω ποιο. :P )
σου περασε η λοξα με το ρωμαιο. να παει να κανει οποιον θελει η βλαμμενη η καθηγητρια. ετσι κ αλλιως μαλλον τον αταλαντο γιο της θα κανει παλι. δε πειραζει. :P
Δημοσίευση σχολίου